Melancholie is mooi - De muziek van Anders Trentemøller
Tekst: Olaf Adam Beelden: SEN Promotion, HFN Music
Dit artikel verscheen oorspronkelijk in het tweede nummer van 0dB - Das Magazin der Leidenschaft
Zijn artiestennaam is gewoon zijn achternaam, zijn band heet ook zo en zijn eerste EP noemde hij eveneens simpelweg "Trentemøller". Wat op het eerste gezicht klinkt als het typische gedrag van een egomaan, blijkt bij nader inzien eerder een soort zielenstriptease te zijn. Voor Anders Trentemøller is muziek iets heel persoonlijks en hij stopt zijn hele persoonlijkheid in zijn eigen muziek. Dus is het alleen maar logisch dat hij zich niet achter een of andere benaming verschuilt, maar er met zijn eigen naam voor staat.
Word je als muzikant geboren? Misschien niet, maar Anders kan zich nog precies herinneren wanneer hij voor het eerst besefte dat muziek iets veel krachtigers kan zijn dan achtergrondgeluid. "Het eerste nummer waar ik me bewust aan kan herinneren, is waarschijnlijk Venus In Furs van Velvet Underground. Ik moet toen een jaar of tien zijn geweest, en thuis speelde muziek geen bijzondere rol – er stond gewoon altijd een popzender aan op de radio. En ineens kwam daar dat nummer dat me compleet overdonderde. Natuurlijk begreep ik de tekst niet, maar de muziek had iets mystieks, bijna dreigends, dat me meteen fascineerde. Dat was de eerste keer dat ik echt geïnteresseerd raakte in muziek en meer wilde weten over de band en dat soort muziek."
Kippenvel is belangrijk
Muziek luisteren komt altijd vóór muziek maken, ook bij Anders Trentemøller. Door zich te verdiepen in allerlei soorten muziek, van punk tot techno, ontwikkelde de jonge Deen kennis van, begrip voor en vooral liefde voor muziek. "Goede muziek is muziek die me raakt. Stijl en genre maken helemaal niet uit, het kan van alles zijn. Muziek is vooral goed als het me raakt zonder dat ik er op een of andere manier op voorbereid ben. Dus als ik bij de eerste keer luisteren niks weet over de artiest, de band of het nummer, maar toch kippenvel krijg, dan is dat een goed teken."
Of een muziekstuk dat effect heeft, hangt volgens Anders vooral af van een bijna vergeten vaardigheid - goed songwriting. "Vroeger kon je op de radio nog echt goede muziek ontdekken. Als ik tegenwoordig de radio aanzet, hoor ik helaas nog maar zelden muziek die me raakt, omdat populaire muziek wordt gedomineerd door een soort commercieel songwriting dat die kwaliteit niet heeft en misschien ook niet wil hebben. Het gaat er meer om om in te spelen op actuele en kortstondige trends, daarom klinkt alles een beetje hetzelfde. Er is natuurlijk nog steeds goede, nieuwe muziek – je vindt het alleen niet meer zo makkelijk."
Andere mensen raken met zijn eigen werk is het doel van muzikant Trentemøller. Dankzij zijn over de jaren ontwikkelde, unieke stijl redt hij het daarbij vaak zonder woorden. "Muziek spreekt meestal niet tot je hoofd, maar tot je hart. Dat geldt vooral voor instrumentale muziek. Als er geen teksten zijn, spreekt alleen de muziek. We spelen live veel instrumentale tracks en die werken overal ter wereld hetzelfde, of we nu in Canada, Europa of China spelen. Muziek is echt een wereldtaal."
Geen hokjes
Trentemøllers muziek onttrekt zich op een eigenaardige manier aan het gangbare genre-denken. Akoestische instrumenten worden gecombineerd met weidse elektronische klanken, wiegende popzang wordt afgewisseld met complexe, gelaagde instrumentale stukken. Maar misschien wordt Trentemøller juist door die eigenheid vaak door anderen in een hokje geplaatst, meestal in het vakje elektronische muziek. "In principe zou het me eigenlijk niets moeten uitmaken – als iemand mijn muziek mooi vindt, mag hij zelf weten of hij het elektronische muziek of een ander soort muziek vindt. Zelf zou ik me echter nooit door een genrebenaming willen laten beperken. Ik ben begonnen met rockmuziek en heb me muzikaal altijd verder ontwikkeld. Nu probeer ik alle moderne mogelijkheden zo te gebruiken dat de muziek ontstaat die ik wil maken. Als ik in een nummer het geluid van een elektrische gitaar nodig heb, neem ik in de studio gewoon een echte elektrische gitaar op. Voor andere delen van hetzelfde nummer puzzel ik dan met elektronische instrumenten net zo lang totdat ik het juiste geluid heb. Dat combineer ik allemaal op de computer en bouw het nummer laag voor laag op."
Als multi-instrumentalist en detailgerichte producer heeft Trentemøller veel van zijn albums alleen ingespeeld, bovendien hebben zijn remixen voor Yoshimoto, Röyksopp, Moby en de Pet Shop Boys hem bekend gemaakt. Maar voor hem staat eigenlijk het werken met de band centraal. "Soms komen mensen naar een van onze optredens en verwachten een soort DJ-set van mij. Dan zijn ze helemaal verbaasd dat er een echte band op het podium staat en dat dit soort muziek live zo overkomt. Maar daar is de muziek juist voor gemaakt!"
Nooit hopeloos
Trentemøller heeft sinds 2006 vier studioalbums uitgebracht, evenals diverse compilaties en talloze singles. Als je door zijn werk luistert, ontdek je een grote muzikale diversiteit, maar ook een moeilijk te benoemen basishumeur, die als een rode draad door het oeuvre van de Deen loopt. Sommige recensenten maken het zich makkelijk en noemen dat humeur "donker" of zelfs "somber". Een interpretatie die de artiest zelf enigszins verbaast. "Ik zou mijn muziek melancholisch noemen, maar niet somber. Somber betekent voor mij altijd uitzichtloosheid en hopeloosheid, en dat zie ik niet in mijzelf of in mijn muziek. De sfeer in mijn tracks is vaak wel beschouwend, soms misschien ook verdrietig, maar nooit hopeloos. Melancholisch zijn betekent voor mij de nadenkende momenten in het leven toe te laten, maar niet te vergeten dat het leven ook mooie kanten heeft. In die zin is melancholie iets heel moois, vind ik."
Over Anders Trentemøller
Anders Trentemøller, geboren in 1974, groeide op in Seeland en woont sinds het begin van de jaren negentig in Kopenhagen. Na zijn start in verschillende rock- en indiebands begon hij te experimenteren met elektronische muziek en ontwikkelde hij snel zijn eigen stijl. Op de eerste EP "Trentemøller" (2003) volgden enkele succesvolle remixopdrachten (onder andere voor Moby, Röyksopp en Pet Shop Boys) en het debuutalbum "The Last Resort", dat 37 weken in de Deense hitlijsten stond en internationaal veel aandacht kreeg. Sinds 2007 toert Trentemøller regelmatig uitgebreid met zijn band en heeft op talloze bekende festivals gespeeld.
Meer informatie vind je op de officiële website van Trentemøller.
Luistertips – zo klinkt de muziek van Trentemøller
Moan (Trentemøller Remix) - 2007
Single (Poker Flat Recordings), ook verkrijgbaar bij Tidal, Spotify enz.
Trentemøller remixt Trentemøller – dat past perfect bij het steeds opnieuw willen uitproberen, waar de muzikant voor staat.
Fixion – 2016
Album (In My Room), ook verkrijgbaar bij Tidal, Spotify enz. Trentemøllers nieuwste en misschien wel meest beschouwende album
